Beste mensen,
de voorbije maanden heb ik meermaals de vraag gekregen of het mogelijk zou zijn een archief in het leven te roepen wat betreft de 'lezingen van de dag' en 'van Woord naar leven'.
Wat de dagelijkse schriftlezingen betreft, verwijs ik u graag door naar de website van Katholieke Bijbelstichting, waar u de lezingen altijd terug kan oproepen. Hun webadres is http://www.willibrordbijbel.nl/?b=53.
Wat 'van Woord naar leven' betreft kan ik u meedelen dat er sinds gisteren (22 okt.) een archief is aangemaakt.
Het adres is: http://van-woord-naar-leven.blogspot.com/.
Een link naar deze pagina vind je vanaf heden ook onderdaan de pagina 'van Woord naar leven'.
Zoals je misschien al eerder deze week hebt vernomen is er sinds kort ook opnieuw de blog rond het dagelijks bijbelcitaat. Op deze blog kan u, indien gewenst, met elkaar delen over de inhoud van het citaat van de dag. Een link naar de blog vind u dagelijks op de bijbelcitaatmail.
Dat ons hart de goede grond mag zijn waar het Woord zijn ingang kan vinden opdat het vrucht mag dragen voor onszelf en al degenen die ons levenspad kruisen.
Alle Goeds,
kris
Advent 2010
Beste mensen,
De advent is in wezen een tijd van ontvangen, van ‘leren’ ontvangen. Het is een tijd van ‘arm worden van geest’, van ‘leeg worden van zichzelf’, van ‘plaats geven aan de Ander’. Het is worden als een kerststal zonder beelden; enkel een kribbe die verwacht. In zo’n hart kan en mag de Heer geboren worden, kan Hij zichzelf schenken en kenbaar maken, krijgt Hij de mogelijkheid ons op te nemen in zichzelf om vanuit een innige liefdevolle inwoning tot leven te komen door ons leven heen.
Dit vraagt innerlijke armoede, een loslaten van elke vorm van toeëigening. Het vraagt een diepe gebedshouding getekend door stilte en zwijgen, groeiend in verlangen, ontvankelijkheid en bereidheid de Heer te ontmoeten.
Dit vraagt innerlijke armoede, een loslaten van elke vorm van toeëigening. Het vraagt een diepe gebedshouding getekend door stilte en zwijgen, groeiend in verlangen, ontvankelijkheid en bereidheid de Heer te ontmoeten.
Zo zullen we ook de Kerk moeten leren ontvangen. Maar al te vaak wordt de Kerk gemaakt, wordt ze toegeëigend. Net zoals de Heer, kunnen we de Kerk enkel ontvangen. In wezen is de Kerk immers Christus zelf die zichzelf geeft doorheen Brood en Woord om ons tot gemeenschap te maken in Hem. Zo wil Hij zichzelf belichamen doorheen de gemeenschap, om de mensheid God te tonen en haar tot verzoening te brengen met Hem. Dat is de diepere mystieke dimensie, en tegelijkertijd de roeping, van de Kerk, waar – naar mijn mening – veel te weinig aandacht aan wordt geschonken. Maar al te vaak staart men zich blind op mensen, wetten en stenen. Terwijl het ‘laat ons bidden’, de innerlijke kribbe zeg maar, amper ter sprake komt, laat staan beleefd wordt.
Ik denk dat wij als christenen onze knieën moeten herontdekken, ver over de grenzen heen van ‘onze’ Kerk, maar veel meer in diepe verbondenheid met alle christelijke kerken wereldwijd, en zelfs met onze broeders en zusters uit het Jodendom en de Islam, om samen als één liefdevolle gemeenschap te buigen voor de Allerhoogste. In deze stille aanbidding kan er misschien een eenheid groeien die haar wortels en initiatief vindt in God zelf.
Moge Maria ons allen bij de hand nemen als haar kinderen, om ons te begeleiden in deze weken van voorbereiding op dat grote feest van Kerst.
Heel graag wens ik u allen dan ook een zalige en genadevolle Adventstijd toe.
Alle Goeds,
kris
Abonneren op:
Posts (Atom)