nieuwsbrief kerstmis 2016

Geliefde mensen,

Kerstmis …
feest van wonder en verwonderd zijn,
van gebaard worden en baren,
van kijken en aanbidden,
van toelaten en begroeten,
van vertedering en verering,
van dankbaarheid en lof,
van zwijgen en zingen,
van stilte en volheid,
van armoede en liefde,
van verzoening en vrede,
van ja-woord in vrijheid,
van innigheid in eenheid,
van eenzaamheid en broederschap
van drijven op genade,
van bezieling om wat is,
van omvorming in Hem,
kerst in ons.

Moge uw hart die kleine kribbe zijn
waar Jezus kan gebaard worden,
waar jij Hem kan baren,
tot glorie van onze algoede Vader,
en zijn heilige liefde op aarde.

Een zalig kerstfeest voor u allen.

Broederlijk,

kris

Nieuwsbrief september 2016

1 september 2016

Geliefde mensen,

voor velen van ons begint vandaag, na een periode van rust en wat kalmer aan doen, een nieuw werkjaar; een tijd van drukke agenda, het weer opnemen (thuis en beroepshalve) van verantwoordelijkheden, de school en al wat dat met zich meebrengt, geloop van hier naar daar,… Voor velen van ons is dat ‘het leven zoals het is’.

Op zich is dat niet erg. De kunst bestaat erin de innerlijke rust en vrede te bewaren. Een christen vindt deze vrede in Christus. Hij weet zich bewoond door de Heer, en vanuit deze inwoning, deze innerlijke vrede, zal hij bidden en zingen, de afwas doen, aardappelen schillen, de kamer vegen, boeken kaften met de kinderen (grrrrr…), praten met de buren, uit werken gaan, …
Ook hoogbejaarden of zwaar zieke mensen kunnen in deze vrede blijven, door vanuit hun zetel of bed de mensheid diep te beminnen door haar voortdurend biddend bij de Heer te brengen. Deze voor de wereld niet zichbare vorm van liefhebben is van wezensbelang voor onze samenleving.

Bij het begin van dit nieuwe werkjaar wens ik heel graag ieder van u deze vrede toe; de vrede van de Heer. Moge Gods vrede het hart zijn van al je doen en laten. Moge je drager en uitdrager zijn van zijn vrede doorheen je gebed en liefdevol leven.

Diep verbonden,

alle Goeds,

kris

advent 2015

zaterdag, 28 november 2015

Geliefde mensen,
het is zaterdagavond, bijna 23 uur. Van gisteren al breek ik mijn hoofd wat ik ga schrijven naar aanleiding van de komende advent. Ik geraak er maar niet uit. Soms komen woorden en gedachten vanzelf, maar soms moet je er achter graven, moet je je ziel geweld aandoen om iets zinvols eruit te persen. Lastig is dat.
Een mens denkt altijd grote woorden te moeten gebruiken, goed onderbouwde theologische verantwoorde redeneringen te moeten opbouwen, of goed klinkende zinnen te moeten maken waarvan je hoopt dat het een mens raakt. En wanneer je op die manier aan een tekst begint loop je al snel vast, omdat je je de tekst toe-eigent. Ik bezondig me daar dikwijls aan. Ook nu weer. Kon ik m'n ego maar eens wat meer los laten en de Geest z'n werk laten doen. Oh, ik ben daar zo slecht in.

Sta me toe me te beperken tot een wens voor ieder van jullie voor deze adventsperiode.

Moge deze tijd een tijd worden waarin je werkelijk verliefd mag worden op God; een verliefdheid die je in een zuivere en volwassen liefde mag brengen jegens Hem. Een verliefdheid die je hemelse vlinders doet krijgen in je ziel, een verliefdheid die de ramen van je hart wijd open zet, een verliefdheid die je nieuwe energie geeft, een verliefdheid die bij momenten je ogen doen fonkelen wanneer je aan je Geliefde denkt, een verliefdheid die je aanzet weer te durven dromen van een nieuwe toekomst, een verliefdheid die je de kracht geeft daadwerkelijk aan deze nieuwe toekomst te werken.

Moge het een verliefdheid zijn die ons hele zijn richt naar God, onze Geliefde: biddend, verlangend, vol overgave aan zijn komen met Kerst in dat broze Kind dat de Koning van de Vrede bij uitstek zal worden. Moge het een verliefdheid zijn dat ons met hart en ziel biddend doet zeggen: 'Neem ons mee naar uw tafel Heer, om met U de maaltijd van de liefde te vieren, om vanuit deze ontmoeting met U de wereld in te trekken, van U zingend, uw barmhartigheid brengend, uw liefde schenkend, broederschap scheppend, uw vrede dragend en uitdragend. Ja, Heer, verenigd met U.'

Kom, laat ons wandelen in het licht van onze Geliefde, ja, als verliefde zielen.

Een mooie en gezegende adventstijd voor ieder van u.

Alle Goeds,

kris

Nieuwsbrief 1 september 2015

Geliefde mensen,

in augustus 2003, stuurde ik via e-mail dagelijks een Bijbelcitaat naar enkele vrienden, zo’n 6-tal. Deze vrienden spoorden me aan dit verder te zetten. Voor hen was het een manier om dagelijks een stukje Bijbel te lezen; iets waar ze anders zo moeilijk toe kwamen. Dus ik deed verder.
En van het ene kwam het andere, mensen vertelden dit aan elkaar verder, de mailinglist groeide. Er kwam een website met de lezingen van de dag, een korte overweging, een gebedje, een leestip van de dag. Vanwege de groei moest ik een beroep doen op een externe server om de mailing en het behoud van de website mogelijk te houden.
In de lente van dit jaar schakelde ik dan over op een meer hedendaagser systeem om de mailing en het maken van de site vlotter te laten verlopen. Mede door jullie financiële bijdragen kan de mailing en het behoud van de site tot op heden zelfbedruipend zijn. Een (vrijblijvende !) donatie blijft echter steeds welkom.
We zijn nu twaalf jaar verder sinds het begin van het Dagelijks Bijbelcitaat. En ik zou daarvoor mijn dankbaarheid willen uiten. Dankbaarheid naar jullie toe, én naar God toe.
Naar U God, omdat Gij de mogelijk biedt om op deze wijze uw Woord de wereld in te zenden. Mogen velen van uw genade drinken tot groei van henzelf, onze samenleving, en de Kerk.
Maar ook jullie allen wil ik bijzonder danken. De mailinglist is immers een stimulans voor mij om dagelijks de site voor te bereiden. Weet dat ik dit elke dag van harte doe. Ik ervaar het voorbereiden van de site als gebed, als geestelijke ontspanning, als zinvol bezig-zijn.
Maar ook wil ik bij deze heel bijzonder vrouwlief dankbaar zijn. Want zij verdraagt toch maar dat ik dagelijks zo’n anderhalf uur tijd besteed aan het voorbereiden van de site. Dank je wel m’n lieve schat. En vergeef me dat ik die tijd niet aan jou en de kinderen kan geven.
Lieve mensen, het is 1 september, voor velen het begin van een nieuw werkjaar. Moge dit nieuwe werkjaar door God gezegend zijn. Moge het een jaar worden met veel arbeidsvreugde, een jaar ook waarin we de goedheid van God hebben moge tonen aan elkaar.
Heel graag wens ik jullie Gods Vrede toe en alle Goeds,
kris

Pasen 2014

zondag, 20 april 2014

Geliefde mensen,

Alleluia !
Christus is verrezen !

De genade van Pasen bestaat erin dat het telkens opnieuw de weg opent tot leven. Dat stemt tot hoop. Want dat wil zeggen dat elke vorm van duisternis door de Heer kan omgebogen worden naar zijn licht; zowel de duisternis in ons als de duisternis rondom ons.

Wat de duisternis in ons betreft: dat mogen we schenken aan Hem. We hoeven er niet beschaamd om te zijn. Trouwens, God heeft weet van onze duistere plekken, Hij heeft er zicht op; meer dan wij dat zelf hebben. Zijn liefde bestaat er juist in onze duisternis aan te raken, aanwezig te komen in al wat donker is, om ons daarvan te genezen, op te tillen, weer 'heel' te maken. Wat Hij doet is wachten; wachten op ons. Hij wacht op die bevrijdende woorden van ons hart: 'Heer, niet wij, maar Gij'.
Wie nederig, met een hoopvol hart, uitkijkt naar Gods ontferming, zal ervaren dat Christus de liefdevolle kracht bezit de steen van je hart weg te rollen om je helemaal te kunnen vullen met Gods licht. In Hem zal je kunnen verder leven, het duistere achterlatend, levend in het volle Leven: Jezus, je broer en Heer.

Wat de duisternis rondom ons betreft: ook dat kan de Heer ombuigen naar zijn licht, maar dat ligt iets moeilijker. Daarvoor heeft de Heer ons namelijk nodig. Als gemeenschap van mensen dragen we met z'n allen verantwoordelijkheid naar elkaar. En op die verantwoordelijkheid spreekt de Heer ons aan. In ons engagement naar elkaar toe wil Hij zijn paasgenade schenken. En ook hier geldt hetzelfde dan bij de duisternis in ons: de Heer wacht op ons. Hij wacht tot wij als gemeenschap ons schenken aan Hem opdat Gods liefde in ons doen en laten handen en voeten kan krijgen. Jezus wil zijn liefdeslied in ons, door ons en met ons zingen, van dag op dag, voor elke mens op deze aarde.
We kunnen het niet alleen, en God weet dat. Daarom heeft Hij Jezus gegeven opdat we als instrumenten van Hem zijn liefde zouden belichamen. Het zal een feest worden van ware broederschap; een feest van verzoening en vrede, van delen en rechtvaardigheid.

Lieve mensen, laat ons paasmensen worden; mensen die leven in het licht van de Opgestane. Daartoe zijn we geroepen; ieder persoonlijk en als gemeenschap. Laat ons bidden, laat ons liefhebben, levend in de Heer.

Een zalig Pasen voor u allen !!

Alle Goeds,

kris